Այսպէս է ասում Տէրը. Որդեա՛կ, պահի՛ր իմ խօսքերը եւ օր ու գիշեր դրանց մասի՛ն մտածիր իբրեւ հարազատ որդի եւ ազնիւ ժառանգ, իսկ նա, ով չի նորոգում եւ բարձրացնում նախնիների առաքինութիւնը, նա ամօթ եւ նախատինք է իր պապերի համար եւ մի նոր անէծք: ՍԻՐԱՔ ; 20 ,28
Հայացք անցյալին
Թումանյանի մեծ վիշտը
Կոմիտասի սիրելի աշակերտը
Մի հուշարձանի պատմություն
Ես տեսել եմ Շուշիի հաղթանակը
«Թե ինչպես մեզ չհաջողվեց բանաստեղծին գյուղատնտես դարձնել»
Ինչպես էր Գ. Նժդեհը բարձրացնում զորքի մարտական ոգին
«․․․Պարույրը Նելլիի հետ խիստ ու պահանջկոտ ծնողներ էին»
Սարոյանի և Հրանտ Մաթևոսյանի հոր հանդիպումը…
«Շիրազը սիրում էր ծննդյան օրը նշել»
ԹՐՔՈՒՀԻՆ
Պետրոս Դուրյանի հետմահու «ճամփորդությունը»
Աղասի Այվազյան. «Ծովից ծով Հայաստա՞ն, թե՞ օվկիանոսից օվկիանոս Հայություն»
«1930-36թթ Ավետիք Իսահակյանն ապրել և ստեղծագործել է Ֆրանսիայում»
Ենգիբարյանի մեկ օրը (լուսանկարներ)
Պարույր Սևակը և Ղարաբաղը
Ինտրան, ծովը, ամարնամուտի այդ հրաշալի յետ-միջօրէն և մենք
«Ոչ միայն անհրաժեշտության, այլև հրամայական պահանջ»
Սոս Սարգսյան. «Ես նման եմ իմ ժողովրդին»
Հատված Ստեփան Զորյանի օրագրությունից
Մի անգամ․․․
Բարձրաքաշի կորած պատկերաքանդակը. Պատմում է Փանոս Թերլեմեզյանը
Հարդագողի փոշին
Չորս օր Կոմիտաս
«Աբու-Լալա Մահարի»
Լեռ Կամսար․ Աղոթք-մաղթանք
«Ոչ, դու չես մեռել․․․»
Լուսինե Զաքարյան. Իմ Շնորհալին
Ավետիք, մենք էլ չդառնա՞նք սուրբ հայրեր...
Հրաչյա Աճառյանի հուշերից
Տեր Վահան. մի ձեռքին խաչ, մյուսին՝ զենք...