Այսպէս է ասում Տէրը. «Ով որ մարդկանց առաջ խոստովանի ինձ, մարդու Որդին էլ նրան կխոստովանի Աստծոյ հրեշտակների առաջ: Իսկ ով որ մարդկանց առաջ ինձ ուրանայ, Աստծոյ հրեշտակների առաջ պիտի ուրացուի» (Ղուկասի 12:8)
Հայացք անցյալին
Մեծ նկարչին պաշտում էր «հեռվից»
Թալիշը պետք է ապրի
«Տղա ջան, արել ես, չես արել, 15 սուտկա պիտի նստես»
1966 թվական. «… իմ երկրորդ հայրը՝ Հովհաննես Շիրազ»
Փախստականի հուշերից՝ հայաթափությունն Ադրբեջանում պետական ծրագիր էր
Մի հայի պատմություն
«Հորս մասին մտածելիս միշտ նրա շորերն եմ հիշում...»․ Սուրեն Այվազյան
Սերո Խանզադյան․ Սրտահույզ երգերի վարպետը
Շիրազի սենյակի փակ դուռն ու անտիպ պոեմներով պահարանը
Չարենցի մասին
Այդ օրից ստորագրեցի Խաչիկ Դաշտենց
Վարպետի պաշտելի մայրը…
«Ավոն է գալու...»
«Չգիտեմ` ինչքան շահեցինք և ինչքան կորցրինք»
Մուրադ Աննամամեդովը՝ Ավետ Տերտերյանի մասին
Իլյա Էրենբուրգ. Մարդիկ, տարիներ, կյանք
Մի դրվագ Մարտիրոս Սարյանի կյանքից
Բաբկեն Ներսիսյանը՝ որդուն, Տիգրան Ներսիսյանին
Ֆրեզնոյում երկու հայ զրուցում են արվեստի շուրջ
Լեռ Կամսարն ու խորհրդային մտայնությունը
Ինչու էին խորհրդային իշխանությունները վախենում Հովհաննես Շիրազից...
Կարպիս Սուրենյան․ Դեպք
Հուշեր Ա. Բակունցի մասին
Մեխանիկի օգնականը
Համո Սահյանը եւ Սիսիանը
Հրաչյա Աճառյան. Հուշեր Կոմիտասի մասին
Պարույր Սևակը` դպրոցականներին
Մարտիրոս Սարյան. մեկ սեր` ամբողջ կյանքի համար
Կոմիտասի նամակը Արշակ Չոպանյանին
«Վիգենին լավ նայիր, որ Դեմիրճյան ազգանունը շարունակվի»