Այսպէս է ասում Տէրը. «Քանի որ Քրիստոս մարմնով չարչարուեց մեզ համար, դուք եւս զինուեցէ՛ք նոյն մտքով. որովհետեւ, ով մարմնով չարչարւում է, դադարում է մեղանչելուց, որպէսզի մարմնի մէջ մնացած ժամանակ այլեւս ոչ թէ ըստ մարդկային ցանկութիւնների, այլ ըստ Աստծու կամքի ապրի» (Պետրոս 4:1)
Հայացք անցյալին
Հետաքրքիր դեպքեր Չարենցի կյանքից
«Շանթն ու Թումանյանը` հակապատկեր»
Պարույր Սևակի անծանոթ հարցազրույցը
Ավետիք Իսահակյանը եւ Սիամանթոն Քրիստափոր Միքայելյանի մասին
Հրանտ Մաթևոսյան․ Ղողանջ` համազանգի արձագանքով
Այսպես սպանեցին Զոհրապին
Վիլյամ Սարոյանի որդու հուշերը հոր դաժանության և կյանքի վերջին օրերի մասին
Արթուր Մկրտչյանը…
Հենրիկ Մալյանը` Կոմիտասի մասին
Ղարաքիլիսայի կռիվն ու «Առաքյալ» Նժդեհը
Գեղեցիկ հուշեր Թումանյանի կյանքից
Փանոս Թերլեմեզյան․ Դեպի Ախավանք
Մուշեղ Իշխան Եւ Գառնիկ Բանեան
Վազգեն Ա. «Աշխարհում յուրաքանչյուր մարդ իր ուզած տեղը պետք է ապրի՝ բացի հայերից»
Մի այցելություն հիվանդ Կոմիտասին․ Փանոս Թերլեմեզյան
Մեզ անծանոթ ղարաբաղյան շարժումը
Վիլյամ Սարոյանի որդին հոր հիվանդության և իրենց բարդ հարաբերությունների մասին
Անկախությունը որպես առաջնայնություն համարողներս փոքրաթիվ էինք․․․
Գանձայի պոեզիայի Տերյանական օրերից
Վահագն Դավթյան․ «Պատմությունը պատ չէ, որ կարողանան վրայից քերել, ջնջել, կամ սվաղ...
Ակամա ոճրագործությունս ինչպե՞ս հաշտեցնեմ խղճիս հետ
Զաքար Բաշինջաղյանը Հովհաննես Թումանյանի մասին
Ակսել Բակունցի բանտային կյանքից
Մի լուսանկարի պատմություն. առաջին զոհերը
Կարպիս Սուրենյան. Հայ լինելու առեղծվածը
Մեծ նկարչին պաշտում էր «հեռվից»
Թալիշը պետք է ապրի
«Տղա ջան, արել ես, չես արել, 15 սուտկա պիտի նստես»
1966 թվական. «… իմ երկրորդ հայրը՝ Հովհաննես Շիրազ»
Փախստականի հուշերից՝ հայաթափությունն Ադրբեջանում պետական ծրագիր էր