Հայտնի է, որ կա թիթեռնիկի մի տեսակ, որը շատ է սիրում ճրագի բոցը: Նա խաղում, թրթռում է ճրագի բոցի շուրջը, մինչև այրում է թևերը և մեռնում: Ինչու՞ է թիթեռնիկն այդպիսով ավելի կարճացնում իր առանց այն էլ կարճ կյանքը: Ամենայն հավանականությամբ նա մեռնելու նպատակով չէ, որ խաղում է կրակի շուրջը, ոչ, երևի նրա համար հաճելի է ջերմությունը. նա ուզում է ավելի մոտ և ավելի շատ զգալ ջերմության հաճույքը և ահա այրվում է ու մոխրանում:
Վերջերս մի այդպիսի թիթեռնիկ աշխարհ եկավ և տեսավ անթիվ և անհամար կրակներ և ճրագներ քաղաքի փողոցներում և տներում: Դրանք, իհարկե, էլեկտրական լամպեր էին: Թռավ, թրթռաց մեր թիթեռնիկը լույսերի շուրջը և չկարողացավ կարգին տաքանալ: Թիթեռնիկը մահացավ ցրտից և տխրությունից:
Մեռնելուց առաջ մի կտակ թողեց. «Ավելի լավ է այրվել կրակով, քան մահանալ ցրտից և տխրությունից»: Մարդիկ կարդացին թիթեռնիկի կտակը և թարգմանեցին այսպես. «Ավելի լավ է այրվել աշխատանքով, քան ապրել ծույլ ու անօգուտ»:
1965