1906թ. դեկտեմբերին Փարիզում Կոմիտասը Արշակ Չոպանյանի տանը հրավիրված ճաշկերույթի ընթացքում ծանոթանում է իտալացի արձանագործ Անդրեոտտի և Տիրան Ալեքսանյանի հետ:
Ներկաների խնդրանքով Կոմիտասը կատարում է «Արի, արի, քե մատաղ» երգը: Լսելով Կոմիտասի երգը՝ Անդրեոտտին ասում է. «Դուք՛ հայերդ, այսպիսի երաժշտություն ունեք և մայրաքաղաքից մայրաքաղաք չեք գնում՝ ամբողջ մարդկությանն այն հայտնելու»: «Ես այդ երգերը բազմաձայն դաշնակած եմ, — ասում է Կոմիտասը,- եթե զայն խմբե մը իմանաք, ավելի խորը տպավորություն կկրեք»: «Ոչ, — ասում է իտալացի քանդակագործը, — պետք չէ ոչ դաշնակումի, ոչ խմբի, կբավե, որ դուք մինակ բեմ ելլեք և այդ հրաշալի երգը Ձեր այդ հրաշալի կերպով երգեք»:
Այսպէս է ասում Տէրը.
«Քո գործերը յանձնի՛ր Տիրոջ ձեռքը, եւ քո մտադրութիւնները պիտի կատարուեն:
Ինչպիսի մեծութեան էլ հասնես, դու քեզ խոնա՛րհ պահիր եւ դու շնորհ կգտնես
Տիրոջ առջեւ» (Առակներ 16:3)
Կոմիտասը կատարեց «Արի, արի, քե մատաղ» երգը
© 2021 Մատյան.հայ
by Vavati Group.