Հասարակական գործիչ, քաղաքագետ, Ղարաբաղյան շարժման գործիչ, ԼՂԻՄ ինքնապաշտպանության շտաբի անդամ, «Միացում» կազմակերպության նախագահի տեղակալ, ԼՂՀ ԳԽ արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախագահ (1992-1995 թթ.)
Կենսագրություն
Լևոն Մելիք-Շահնազարյանը ծնվել է 1958 թ․ փետրվարի 7-ին Գանձակ (Կիրովաբադ) քաղաքում։
1974-1979թթ. սովորել է Տաշքենդի ռուսաց լեզվի և գրականության ինստիտուտում, որն ավարտելուց հետո դասավանդել է Տաշքենդի մանկավարժական պետական համալսարանում։
1980-1988 թթ. Տաշքենդի պետական մանկավարժական ինստիտուտում աշխատել է որպես դասախոս, ապա՝ դեկանի տեղակալ։
1988թ. Մելիք-Շահնազարյանը տեղափոխվել է Արցախ: Սույն թվականի նոյեմբեր-դեկտեմբեր ամիսներին Խորհրդային Ադրբեջանի տարածքում սկիզբ առած հայերի ջարդերի ընթացքում եղել է Գանձակի հայերի ինքնապաշտպանության կազմակերպիչներից, «Միացում» շարժման ղեկավարի տեղակալ:
1989-1991 թթ.՝ Ստեփանակերտի քաղգործկոմի բաժնի վարիչ, 1995-1997 թթ.՝ «НК Республика» թերթի խմբագիր։
1997թ. տեղափոխվել է Երևան, որտեղ սկսել է զբաղվել հասարակական և գիտական գործունեությամբ։ Դասավանդել է հայաստանյան մի շարք բուհերում, թղթակցել «Գոլոս Արմենիի» թերթին և«Դե ֆակտո» գործակալությանը։
1998-2000 թթ.եղել է «Տիրաստ» բաժնետիրական ընկերության տնօրեն, 2000 թ.-ից՝ Երևանի «Անանիա Շիրակացի» համալսարանի և «Հայբուսակ» ինստիտուտի հասարակագիտության ամբիոնների վարիչ։
Հարյուրավոր հոդվածների ու վերլուծությունների հեղինակ է։
2008թ. Երևանում հիմնադրել է «Ոսկանապատ» վերլուծական կենտրոնն ու Voskanapat.info լրատվական-վերլուծական կայքը։ Զբաղվել է ադրբեջանա-արցախյան հակամարտության ու տարածաշրջանային անվտանգության հիմնախնդիրներով։
Վախճանվել է 2015թ. օգոստոսի 11-ին։ Երջանկահիշատակ հայորդու կորստից ընդհամենը մեկուկես ամիս անց (26.09.2015) տեղի ունեցավ նրա «О войне и победе»՝ հայ-ադրբեջանական հարաբերություններին ու հակամարտությանը նվիրված գիրքը (երկհատորյակ):
«Այնտեղ անդրադարձ կա շատ ավելի վաղ քաղաքակրթական շրջաններին, սկսած թուրքերի` մեր տարածաշրջանում հայտնվելուց, բայց հիմնական շեշտադրումները վերաբերում են Արցախի անկախության հռչակման իրավական, քաղաքական ասպեկտներին»:
«Հայրս երբեք չի եղել այն կարծիքին, որ հայ-ադրբեջանական հակամարտությունը քաղաքական լուծում կունենա, համոզված էր, որ խաղաղություն կհաստատվի ուժեղ բանակ, ուժեղ ջրբաժաններ ունենալու դեպքում: Նա համոզված էր, որ լուծումը ազատագրված տարածքների վերաբնակեցումն է, սեփականության զգացումն ուժեցացնելը, տարածքները ծաղեկցնելը: Ամեն ինչ անում էր, որպեսզի հայ-ադրբեջանական հակամարտությունը, հայ-թուրքական թշնամությունը ունենա ճիշտ իրավական, քաղաքական, պատմական բնութագրում, ճիշտ ընկալվի հասարակության կողմից, հատկապես երիտասարդ ուսանողների» — Հ. Մելիք-Շահնազարյան:
«Զինվոր և հրամանատար, դիվանագետ և քաղաքագետ, մարդ, ով իր ողջ կյանքը նվիրեց հայ ժողովորին, ուներ երկու կուռք՝ հայոց հողը և անպարտելի հայ զինվորը» — Ելենա Խաչատրյան («Պատերազմի և հաղթանակի մասին» գրքի խմբագիր):
Լևոն Մելիք-Շահնազարյանը 2015 թ. պարգևատրվել է «Գարեգին Նժդեհ» մեդալով, իսկ 2018թ․ Արցախյան ազգային-ազատագրական շարժման 30-րդ տարեդարձի կապակցությամբ եւ Արցախի Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար, Արցախի նախագահ Բակո Սահակյանի կողմից հետմահու պարգևատրվեց «Մեսրոպ Մաշտոց» շքանշանով:
