«Մի՛ վհատվեք, Ավետարանի որդիներ: Ժողովուրդ հայոց, հույսով սպառազինվիր և քաջալերվիր, երկու հազար տարի է, որ միշտ ջախջախվում, բայց չես մեռնում: Պարսիկը, Հույնը, Արաբը և Կովկասյան բարբարոս ազգերը միշտ արշավեցին ու քանդեցին քո հայրենիքը, բայց դու անվնաս ու անբիծ՝ հույսը չկորցնող մի ոգի ունես, որով ապրում ես ու կաս մինչև այսօր»:
«Ժողովո´ւրդ հայոց, անշուշտ, լավ հասկացաք, թե զենքն ի՛նչ կարող է գործել և գործում է: Ուրեմն, սիրելի և օրհնյալ հայաստանցիներ, գավառացիներ, երբ հայրենիք վերադառնալու լինեք, ձեր բարեկամներին և ազգականններին իբրև պարգև մեկ-մեկ զենք տարե´ք, զենք առե´ք և դարձյալ զենք…»:
Խրիմյան Հայրիկ
Աղբյուր՝ Qahana.am