Բան ԽԱ Ս. Գրիգոր Նարեկացի
Որդի՛ Աստուծոյ կենդանւոյ, օրհնեա՛լ յամենայնի,
Հօրդ ահաւորի անքնի՛ն ծնունդ,
որ տկարանայ առ ի քէն եւ ոչինչ:
Որ ի ծագել անստուեր նշուլից ողորմութեան քոյ
փառաց հալին մեղք, հալածին դեւք,
ջնջին յանցանք, խզին կապանք,
խորտակին շղթայք, կենդանածնին մահացեալք,
բժշկին հարուածք, ողջանան վէրք,
բառնին ապականութիւնք, տեղի տան տխրութիւնք,
նահանջին հեծութիւնք, փախնու խաւարն,
մեկնի մէգն, մերժի մառախուղն,
փարատի մռայլն, սպառի աղջամուղջն,
վերանայ մութն, գնայ գիշերն,
տարագրի տագնապն, չքանան չարիքն,
հալածին յուսահատութիւնքն,
եւ թագաւորէ ձեռն քո ամենակար, քաւի՛չդ ամենայնի:
Որ ոչ եկիր կորուսանել զմարդկան ոգիս, այլ կեցուցեանել,
թո՛ղ ինձ զանթիւ չարիսն իմ բազում ողորմութեամբդ:
Զի դու միայն ես յերկնի անճառ եւ յերկրի անզնին,
ի տարր գոյի եւ յեզրս ծագաց աշխարհի,
սկիզբն ամենայնի եւ յամենայնի ամենայն
լրմամբ, օրհնեա՛լ ի բարձունս։
Եւ քեզ ընդ Հօր եւ Հոգւոյդ Սրբոյ փառք յաւիտեանս.
ամէն:
