Հեղինակ` Սուրբ Գրիգոր Նարեկացի: Երգվում է Սուրբ Պատարագի ժամանակ:
Հաւուն հաւուն արթնացեալ,
Դիտելով զհեթանոսս՝
Ձայնէր, ձայնէր տատրակին՝
Սիրասնունդ սիրելւոյն։
Դարձիր դարձիր, սոմնացիդ,
Ընդ վիմին հովանեաւ։
Ե՛կ, հարսնուհիդ ի լերանց ընձուց,
Ի դաշտաց այծեմանց։
Եկեալ եկեալ տաւաղին
յԵփրայիմ Բեթելին։
Ելեալ ելեալ յասպարէզս
Ի յայգին Կեդրոնի։
Հնձան կոխելով
Գոյն ի գոյն բոսորի։
Արկեալ փայտ ի հաց,
Զզենլիս իւր զենեալ։
Խառնել ի գինի
Զխառնելիս անուշից։
Բաժակ մատուցաւ
Ի հրաւէր հարսանեաց։
Հրաւէր հարսանեաց,
Եկայք, նոր ժողովուրդք,
Կերայք յիմ հացէս
Եւ արբէք զիմ գինիս։
Զի կեցջիք յանսպառ
Յանվախճան յաւիտեանս։
