Դանիել Վարուժան. Հունձք կժողվեմ

Հունձք կժողվեմ մանգաղով,

— Լուսնակը յարս է —

Ակոս ակոս ման գալով:

— Սիրածս հարս է: —

Գլխեբաց եմ ու բոբիկ,

— Անո՜ւշ են հովեր-

Արտերուն մեջ թափառիկ:

— Մազե՜րն են ծովեր: —

Ցորեն, կակաչ, կարոտով,

— Կաքավը կուլա —

Կապեցի մե´կ նարոտով:

— Ձեռքերն են հինա: —

Հասկերուն մեջ, վերևեն

— Ասուպը անցավ —

Աստղեր մյուռոն կծորեն:

— Դեմքը լուսացավ: —

Քանի խուրձեր շաղերով,

— Վարդենին թաց է —

Ես կապեցի խաղերով:

— Ծոցիկը բաց է: —

Արտս խոզանով մնաց

— Կերթա՜ լուսնակը —

Դեզերով լեռ եմ շինած:

— Սի՜րտս է կրակը: —

Մանգաղս քարին եկավ.

Յարս յա՜ր ունի-

Քարեն լորիկը թռավ:

— Լե՜րդս կարյունի: —