Նա մեզ ապաշխարության է կանչում` խոսքով և գործով: Խոսքով, երբ ասում է. «Մեղավորի մահը չեմ ուզում, այլ նրա դարձը և ապրելը» (Եզեկ. 18:32). և թե՝ «Ինձ մոտ եկեք բոլոր հոգնածներ և բեռնավորվածներ, և ես պիտի հանգստացնեմ ձեզ» (Մատթ. 11:29): Իսկ գործով՝ երբ ապաշխարած Ենովքին այս աշխարհից երկինք փոխելով՝ պատվեց (Ծննդ. 5:24), Երբ Դավթին ընդունեց ապաշխարությամբ և Մանասեի մեղքը ներեց, մաքսավորին արդարացրեց, պոռնիկին ընդունեց և ավազակին դրախտ մտցրեց, երբ Փրկչի (չարչարանքները լսելով՝ մարդկորեն ախտացած Պետրոսին մեկ արցունքով լվաց և երեք անգամ կատարված խոստովանությամբ նրան բժշկեց), և այսպիսի ուրիշ բյուրավորների ապաշխարությամբ ընդունեց, ոմանց հորդորական խոսքերով, իսկ ուրիշներին՝ տպավորիչ օրինակով:
Սարգիս Շնորհալի
