Ապաշխարությունն ընկած հոգիներին կանգնեցնում և բարձրացնում է Աստծո մոտ. մեղքերով աղտոտված մարմինը լվում է և ձյունից ավելի ճերմակ դարձնում: Ապաշխարությունը մեղքերից մեռած հոգուն հարություն է տալիս և նրան մշտնջենավոր անմահություն է պարգևում. դժոխքի հատակը ընկղմված հոգիները արծվի նման սլացնելով դեպի բարձունքներն է հանում և Աստծո դրախտին արժանացնում. հոռետեսներին հույսով է լցնում և Աստծո հույսին է արժանացնում: Ապաշխարությունը մարդկանց բանսարկուի ձեռքից կորզելով՝ ընծայում է Աստծուն. բացում է երկնքի դռները և մեղքով տարագրվածներին Արքայություն մտցնում. մարդկանց հրեշտակ է դարձնում և երկնավորներին պսակակից և համապատիվ է անում:
Սարգիս Շնորհալի
