Սուրբ գրվածքների գիտությունն ու մխիթարությունն անտեսողները հաճախ ընկնում են բամբասանքի մեջ, որովհետև ոչ հոգևոր ճշմարտությունից խոսել գիտեն, ոչ էլ որևէ օգտակար մի բանից: Ամենքին անխտիր բամբասում են, որպեսզի ժամանակ անցկացնեն: Եթե նրանց մեջ գտնվի գրագետ և իմաստուն մեկը և սուրբգրային ինչ-որ բան ասի, ապա շուտ ձանձրանում են, դատում են՝ քթի տակ ծիծաղելով, խոսքը շուռ են տալիս և լռեցնում: Ուրախանում են, երբ ոմանք հանդգնում են ասել, թե բավական է, որքան վարդապետություն արեցիր, սպասիր ուրիշներն էլ խոսեն: Եվ զարմանալու բան չկա, ովքեր սովոր են հաճույք ստանալ աղբի գարշահոտությունից, նրանք զզվում և խորշում են ծաղկի անուշահոտ բուրմունքից:
Պողոս Պատրիարք
