Մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի ծնունդն իսկապես գեղեցիկ և զարմանահրաշ մի պատմություն է, բայց դրանում, թերևս, ամենախորհրդավորը պոչավոր աստղի գաղտնիքն ու խորհուրդն է, որը մինչ օրս էլ մնում է մարդկության պատմության ամենահրաշալի գաղտնիքը: Այս աստղի մասին եկեղեցու հայրերը բազմաթիվ մեկնություններ են տվել:
Բերենք մի քանիսը. «Այն պահին, երբ ծնվեց Հիսուսը, բոլոր մոգերը իմացան, թե ինչպես գնան նոր ծնված թագավորի մոտ: Այս աստղի մեջ մոգերը տեսնում էին Սբ.Կույսին` շատ զարմանալի կերպարանքով, որ բազմել էր և իր գրկին ուներ մանուկ Հիսուսին… Եվ բոցավառ թագ կար նրա գլխին» (Սբ.Հակոբ Մծբինի հայրապետ):
«Դա բազմաթիվ աստղերից չէր, այլ աներևույթ զորություն էր այդ կերպարանքով հանդես եկած: Սուրբ ծննդյան աստղը իր կերպարանքով առավել էր արեգակից» (Հովհան Ոսկեբերան):
«Աստղի հայտնվելու պատճառը հայտնի է. բայց նա բնական աստղերից չէր, այլ նոր ու զարմանալի, քանի որ օրենքով չէր այդպիսի ընթացքը» (Շնորհալի):
«Լուսավոր աստղը մոգերին առաջնորդեց և եկավ ու մտավ մսուրի մեջ, ուր մանուկն էր և կանգնեց նրա գլխավերևին, ու հովիվները երկրպագեցին նրան: Այս խորհրդի պատճառով է, որ լույսով ենք մտնում եկեղեցի ու տոնը կատարում» (Տաթևացի):
Մոգերի պատմությունը անչափ գրավիչ է, և իզուր չէ, որ նրանց պատմությունը բազմաթիվ գրողների ներշնչանքի աղբյուր է դարձել նաև: Մոգերի մասին Նոր Կտակարանում տեղեկություններ կան միայն Մատթեոսի Ավետարանում:
Մոգերը երեքն էին, թագավորներ. առաջին թագավորը պարսիկ էր` Մելքոն անունով, երկրորդ թագավորը հնդիկ` Գասպար անունով և երրորդը արաբ` Բաղդասար անունով: Նրանք զորքով եկել էին Երուսաղեմ` իմանալու մանուկի մասին: Նրանց առաջնորդեց աստղը, որի օգնությամբ նրանք գտան մանուկ Հիսուսին: Մեր ժամանակներում էլ այդ աստղը չի կորցրել գրավչությունը: Հիսուսին փնտրելու և գտնելու, նրա առաջ խոնարհվելու խորհուրդն է թաքնված այդտեղ:
