Բայց դու, ո՛վ մեղավոր, նմանվիր Դավիթ մարգարեին, ինչպես ասում է Գրվածքը. «Մի՞թե նա, որ ընկնի, չի վեր կենալու» [տե՛ս Երեմ. 8.4], ինչպես որ արեց ինքը մարգարեն. նա ընկավ ցանկության ձեռքը և բարձրացավ ապաշխարությամբ. աչքերով մեղանչեց, շնացավ ու սպանեց, սակայն լեզվով խոստովանելու միջոցով քավեց [իր մեղքերը] և փրկվեց [տե՛ս Բ Թագ. 12.13]:
Խոստովանությունը թեթևացնում է մեղքերի ծանրությունը և փոշիացնում նրանց կույտերը: Խոստովանությունը հրի պես այրում է մեղքի փշերի խրձերը և ժանգոտ անոթը պայծառացնում ոսկու նման: Իսկ ով չզղջա, նա չի սրբվի: Խոստովանությամբ է զորանում ապաշխարությունը, իսկ առանց նրա, որքան էլ ջանաս, շարունակ տկար կմնաս: Խոստովանությունը զղջման դուռն է, ապաշխարության սկիզբն ու առաքինության գլուխը, հաղթողի զենքը և վահանը մեղքերի դեմ: Խոստովանությունը ապաշխարության առիթ է, ապաշխարողների պարիսպ, գլորվողներին կանգնեցնող, [մեղքի հակվածների] գավազան և [մեղքով] շլացողների ցուպ: Խոստովանությունը՝ մեղքերի աղտեղությունը սրբող, անմաքուրներին մաքրող, տանջանքներից ազատող, գեհենի ահը փարատող: Խոստովանությունը՝ երկինքը բացող, Տիրոջ առջև կանգնեցնող, ապաշխարողներին հավաքող, մեղավորին ապաշխարության հրավիրող, մոլորվածին կանչող և դեպի երկնային քաղաքն առաջնորդող: Խոստովանությունը՝ խավարածներին՝ լույս, աչք ունեցողներին՝ ճառագայթ, մանուկներին՝ դաստիարակ, անհույսներին՝ հույսի օրինակ, Եկեղեցու զարդ, քահանաների քարոզ, աշխատողների պսակ, մանկանց առագաստի զգեստ և հարսանյաց մուտքը բացող: Խոստովանությունը՝ մահվան դռներից փրկող, աստվածային սեղանին հրավիրող, Տիրոջ մարմնով սնող, [Նրա] պատվական արյունը խմեցնող և տրտմածներին ուրախացնող: Խոստովանությունը՝ ապաշխարության դուռ, հանցանքների քավիչ, այն ընդունողների մաքրիչ, թագավորներին պիտանի և աղքատների համար ընդունելի, մեծատունների և տնանկների պատսպարան, պոռնիկների քավարան, ավազակների պաշտպանարան: Խոստովանությունը՝ բանական մեղուներին հավաքող, քաղցր գործեր վաստակող, դառնությունը քաղցրացնող և բոլոր առաքինությունները զարդարող…
Արդ, ինչպե՞ս գովեմ խոստովանությունը, քանզի որտեղ կա հանցանք, առանց խոստովանության եթե բյուրապատիկ առաքինություն էլ գործես, ոչինչ չես շահի: Եթե պահք պահես և աղոթես, եթե ճգնես ու ողորմություն անես, եթե բոլոր առաքինություններն էլ գործես, առանց նրա անհնար է քավել հանցանքները և թողություն գտնել:
Ս. ԵՓՐԵՄ ԱՍՈՐԻ (306-373)
