Ի կատարած. սաղմոս Դավթի: Նույն միտքն ու զորությունն ունի [ինչ նախորդ սաղմոսինն էր]:
1. Լուր, Աստուած, աղօթից իմոց յաղաչել ինձ առ քեզ. յերկիւղէ թշնամւոյն փրկեա՛ զանձն իմ:
Աստվա՛ծ, երբ աղաչեմ քեզ, աղոթքս լսի՛ր, թշնամու սարսափից փրկի՛ր ինձ:
Ի դեմս Դավթի և եկեղեցու, և այն բոլոր սրբերի, որոնք աղոթքով խոսում էին Աստծո հետ: Թշնամու սարսափից փրկի՛ր ինձ, քանզի միայն քեզանից եմ երկյուղում, ինչպես որ դու ասացիր օրենքի և Ավետարանի միջոցով:
2. Ծածկեսցես զիս ի ժողովոց չարեաց, ի բազմութենէ ոյք գործեն զանօրէնութիւն:
Թաքցրո՛ւ ինձ չարագործների ամբոխից և անօրինություն գործողների բազմությունից:
Ինչպես ամպով՝ Իսրայելին, և Մովսեսին՝ Խորանով, երբ ժողովուրդը ցանկանում էր նրան քարկոծել: Եվ Տերն էլ իր աղթոքի ավարտին սովորեցրեց ասել. «փրկիր չարից» (Մատթ. 6:13), քանզի նա է չարը, ով յուրայիններին պատերազմի է հանում սրբերի դեմ:
3. Ոյք սրեցին որպէս սուսեր զլեզուս իւրեանց. լարեցին զաղեղունս իւրեանց յիրս դառնութեան:
Նրանք սուսերի պես սրեցին իրենց լեզուները և իրենց աղեղները լարեցին դառը գործի համար:
Նախ սովորեցնում են, թե ինչ են ուզում ասել. իրենց աղեղները լարեցին. սատանան իր ձեռքում աղեղներ ունի պահած, որոնցով որսում է մարդկանց: Դառը գործերի համար՝ գործերը աղեղն է, և ում ձեռքը կա այդ գործը, նրա համար է այդ վայրը դառը, որ դառնանում է և վերածվում վնասակար գործեր, և որ չարություն է գործում իր աղեղով և այն ձգած պահում:
4. Ձգել ի գաղտնիս այնոցիկ, ոյք ուղիղ են սրտիւք. յանկարծակի ձգեսցեն ի նոսա, և մի՛ երկիցեն:
Որպեսզի գաղտագողի նետահարեն սրտով շիտակներին, հանկարծակի նետահարեն նրանց առանց երկյուղի:
Խոսքը լեզվի միջոցով նետի պես հանկարծակի՝ ակնթարթի պես արձակում են: Չեն երկյուղի նրանք, ովքեր ուղիղ են սրտով:
5. Ոյք զօրացուցին յանձինս իւրեանց զբանս չարութեան. խորհեցան թագուցանել ինձ որոգայթ. և ասացին՝ ո՛չ տեսանէ զայս Տէր:
Նրանք զորացան իրենց չարախոսությամբ, մտածեցին իմ դեմ որոգայթ լարել և ասացին. «Տերը դա չի տեսնի»:
Համախոհներով հավաքվեցին և ապականվեցին, խորհեցին Դավթի և Քրիստոսի դեմ, իսկ դևերը՝ բոլոր սրբերի դեմ, իրենց վստահեցնելով, թե Տերը մոտ չէ և նրա աչքը չի ատում չարությունը:
6. Քննեցին զանօրէնութիւն, պատրաստեցան ի քննել զքննութիւն:
Անօրինություն փնտրեցին, հոգնեցին փնտրելուց ու քննելուց:
Մտքեր հղացան թե՛ տանը և թե՛ դրսում և թե՛ այլազգիների մեջ՝ ինձ որսալու համար: Հոգնեցին, ուժասպառ եղան և սպառվեցին նրանց հնարքները, բայց չզղջացին:
7. Մատիցէ այր ի խորութիւն սրտի իւրոյ և բարձր եղիցի Աստուած:
Թող մարդ մերձենա իր սրտի խորությամբ, և Աստված թող բարձր լինի:
Հնարներ գտնելու և արդարների դեմ որոգայթ լարելու համար, բայց Աստծու խորհուրդները բարձր են՝ պահելու համար իրեններին:
8. Նետք տղայոց եղեն վէրք նոցա, տկարացան ի նոսա լեզուք իւրեանց, և խռովեսցին ամենեքեան, ոյք հայէին ընդ նոսա:
Մանուկների նետարձակումները խոցեցին նրանց, նրանց լեզուները տկարացան, և բոլոր նրանց տեսնողները պիտի խռովվեն:
Շատ քիչ վերք կարող են պատճառել սրբերին, կտկարանան նրանց նետերը և բոլորը կխռովվեն՝ ապշելով Աստծու հրաշագործություններով: Ինչպես, երբ երեխաները նետ են արձակում երկինք, այն երկինք չի հասնում, և երեխաներից նրանք, ովքեր վերև են նայում, նետը ներքև ընկնելով՝ վիրավորում է իրենց աչքերը և նրանք խռովում են, այսպես է պատահում նաև նրանց հետ, ովքեր խորհում են վնասել սրբերին:
9. Երկեաւ ամենայն մարդ. և պատմեցին զգործս Աստուծոյ, և զարարածս նորա ի միտ առին:
Բոլոր մարդիկ վախեցան և պատմեցին Աստծու գործերը և հասու եղան նրա արածներին:
Տեսնելով Փարավոնին, Նաբուգոդոնոսորին, Սավուղին և խաչողներին, և սկսեցին պատմել Աստծո գործերի մասին, և ովքեր չգիտեին Աստծո գործերի մասին, այսուհետև բոլորը իմացան:
10. Ուրախ եղիցի արդար ի Տէր, և յուսասցի ի նա. նովավ գովեսցին ամենեքեան, ոյք ուղիղ են սրտիւք:
Արդարը պիտի ուրախանա Տիրոջով՝ հույսը դնելով նրա վրա. սրտով շիտակ բոլոր մարդիկ պիտի պարծենան նրանով:
Արդարը, զերծ մնալով որոգայթից, առավել ևս պիտի հուսա [Աստծուն]: Պիտի պարծենան նրանով. մեկի փրկությամբ պիտի պարծենան բոլոր նրանք, ովքեր նրա հետ ուղղել էին իրենց սրտերը. Դավթի հետ և մեր Տիրոջ հետ՝ ուղղափառ եկեղեցին:
Վարդան Արևելցի, Մեկնութիւն Սաղմոսացն Դաւթի, Էջմիածին, 1797 թ.
Գրաբարից թարգմանեց Գայանե Թերզյանը