Աղերս առ Տիրամայր Սբ Աստուածածինն Բան Ձ .Գրիգոր Նարեկացի

Եւ արդ, ի վերայ այսքանեաց յուսահատութեանց եւ ահարկու սրտաբեկութեանց,

պակուցանողական սաստկութեանց, աստուածային բարկութեանց

տագնապեալ ոգւով թախծութեան ի սպառ աղաչեմ զքեզ,

սո՛ւրբ Աստուածածին, հրեշտա՛կ ի մարդկանէ, մարմնատեսի՛լ քերովբէ,

երկնաւո՛ր արքայուհի, անխառն իբրեւ զօդ, մաքուր որպէս զլոյս,

անշաղախ ըստ նմանութեան պատկերի արուսեկին բարձրութեան,

գերազանց քան զբնակութիւն անկոխելին սրբութեանց,

երանաւոր խոստմանն տեղի, եդեմ շնչական,

ծառ կենացն ամահից` բոցեղէն սրովն պարունակեալ,

ի բարձրեալն Հօրէ զօրացեալ եւ հովանացեալ,

հանգստեամբ Հոգւոյն հանդերձեալ եւ մաքրագործեալ,

բնակութեամբ Որդւոյն յարդարեալ եւ տաղաւարեալ։

Միածինն՝ Հօր եւ քեզ՝ անդրանիկ,

որդի քո` ծննդեամբ, եւ Տէր` արարչութեամբ.

ընդ անախտ մաքրութեանդ եւ ամբիծ բարի,

ընդ անարատ սրբութեանդ եւ խնամակալ բարեխօս:

Ընկալ զմաղթանս այսր աղերսանաց քում դաւանողիս

եւ մատո՛, ընծայեա՛` ընդ սմին խառնեալ զբանն իմ նախնի

մեծիդ ներբողի ի քոյդ պաղատանս. հիւսեա՛,

միացո՛ զմեղուցելոյս դառն հեծութիւն

ընդ քումդ երջանիկ եւ խնկաւորեալ հայցուածոց,

տո՛ւնկդ կենաց պտղոյն օրհնութեան.

զի ի քէն միշտ օգնեալ եւ բարեգործեալ

եւ ի մաքրական քո ծնելութիւնդ ապաւինեալ

եւ լուսաւորեալ` կեցից Քրիստոսի` Որդւոյ քո եւ Տեառն:

Օժանդակեա՛ թեւոցդ աղօթիւք,

խոստովանեալ մա՛յրդ կենդանեաց,

եւ յելիցն իմ յերկրիս հովտէ առանց լլկանաց

հետեւիլ ի կեանս օթեվանացդ պատրաստութեան,

զի թեթեւասցի կատարածն իմ

ինձ՝ ծանրացելոյս անօրէնութեամբ:

Արասցես տօն ինձ բերկրութեան զօրն

իմ տագնապի, ողջացուցի՛չ երկանցն Եւայի:

Բարեխօսեա՛, խնդրեա՛, աղաչեա՛,

զի ըստ անճառելի մաքրութեանդ

եւ ահա զբանիդ հաւատամ զընդունելութիւն:

Արտասուօք օգնեա՛ վտանգեցելոյս,

գովեա՛լդ ի կանայս. ծո՛ւնր խոնարհեցո

առ իմ հաշտութիւն, ծնո՛ղդ Աստուծոյ.

ընդ իմում թշուառիս հոգա՛, խորա՛ն Բարձրելոյն,

ձե՛ռն տուր անկելոյս, տաճա՛ր երկնային,

փառաւորեա՛ զՈրդիդ քո ի քեզ աստուածօրէն

ինձ հրաշագործել քաւութիւն եւ ողորմութիւն,

աղախի՛ն Աստուծոյ եւ մա՛յր։

Բարձրասցի պատիւ քո ինեւ,

եւ ցուցցի փրկութիւնն իմ քեւ:

Եթէ զիս գտցես, Տիրամա՛յր,

թէ ինձ ողորմեսցիս, սրբուհի՛,

թէ զկորուսեալս շահեսցիս, անարա՛տ,

թէ զհարթուցեալս յանձանձեսցես, երջանի՛կ,

թէ զամաչեցեալս յառաջ մատուսցես, բարեշնո՛րհ,

թէ յուսահատելոյս ինձ միջնորդեսցես, միշտ սուրբ կո՛յս,

թէ զմերժեալս ընտանեցուսցես, մեծարեա՛լդ յԱստուծոյ,

թէ յիս ցուցցես զգթածութիւն, լուծի՛չդ անիծից,

թէ զծփեալս հաստատեսցես, հանգի՛ստ,

թէ ի խռովութեանս յուզմանց փոխեսցես զիս, խաղաղարա՛ր,

թէ վրիպելոյս ինձ հնարաւորեսցես, գովեա՛լ,

թէ վասն իմ մտցես ի հանդէս, մահու նահանջի՛չ,

թէ զդառնութիւնս իմ անուշեսցես,` քաղցրութի՛ւն,

թէ զբաժանմանն իմ խտրոց քակտեսցես, հաշտութի՛ւն,

թէ զանմաքրութիւնս իմ բարձցես, եղծման ընդոտնի՛չ,

թէ զմատնեալս մահու փրկեսցես, կենդանի լո՛յս,

թէ զլալեացս ձայն հատցես, բերկրութի՛ւն,

թէ զխորտակեալս կազդուրեսցես, դե՛ղ կենաց,

թէ ի կործանեալս յիս ակնարկեսցես, հոգելի՛ց,

թէ ողորմութեամբ ինձ պատահեսցիս, կտա՛կ նուիրեալ:

Օրհնեա՛լդ միայն ի շրթունս անբիծս լեզուաց երջանկաց,

ահա կաթիլ մի կաթին քումդ կուսութեան յանձն իմ անձրեւեալ`

կենաց ինձ զօրէ, մա՛յրդ բարձրելոյ Տեառն Յիսուսի`

Արարչին երկրի եւ բնաւին երկրի,

զոր անճառապէս ծնար բովանդակ մարմնովն եւ համայն Աստուածութեամբն,

որ փառաւորեալ է ընդ Հօր եւ Հոգւոյն Սրբոյ`

էութեամբ եւ անքննութեամբ մերոյին բնութեամբս միացելով,

 ամենայն եւ յամենայնում, մի յԵրրորդութենէն.

նմա փառք յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն: